donderdag 15 maart 2012
Even stilstaan ...
Vertrekken op 12jarige leeftijd voor de vakantie van je leven, samen leren skiën met al je vriendjes, plezier maken en de tijd van je leven beleven, sneeuwballen gooien op juf of meester, ... niet wetende dat dit ook hun laatste reis zou worden. Nooit meer naar huis terugkeren, nooit meer plezier maken, nooit meer! Voor altijd een sterretje aan de hemel. Veel sterkte aan, ouders, broertjes, zusjes, grootouders, familie en vrienden, leerkrachten, kinderen en directie van de betrokken scholen!
Michelle Suykerbuyk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Kippenvel!
BeantwoordenVerwijderenVreselijk dit drama!
Groetjes Sjoukje
Je moet hier toch niet aan denken! Echt gruwelijk! Groetjes, Frea
BeantwoordenVerwijderenBen er nog steeds stil van...
BeantwoordenVerwijderenVanavond brandt er een kaars voor alle slachtoffers...
Liefs, San
Het is verschrikkelijk, woorden schieten tekort bij zo'n vreselijk drama!
BeantwoordenVerwijderenGepast bericht in een diep trieste gebeurtenis.
BeantwoordenVerwijderenIk kan er vandaag maar niet toe komen om iets op mijn blog te zetten. Ik vond het ongepast. Maar jij doet het goed Monique.
Wat een leed en dat doet zeer.
Liefs en bedankt hennie.
Hele mooie gepaste woorden.....
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Corine
Je hebt zo'n verschrikkelijke gebeurtenis mooi verwoord, goed gedaan Monique dank je.
BeantwoordenVerwijderenLiefs
leen
Zoiets laat waarschijnlijk niemand onberoerd! Gewoon verschrikkelijk! Het leven kan soms zo oneerlijk en hartverscheurend zijn...
BeantwoordenVerwijderenLiefs
Christine
Mooi verwoord, want hier zijn geen woorden voor
BeantwoordenVerwijderenGroet Marian
Ere wie ere toekomt. Deze tekst is niet van mijn hand.
BeantwoordenVerwijderenIk heb hem overgenomen van Michelle Suykerbuyk.